كتبت : زينب عبده
كانت صغيرتى فسيدتها على كل شيئ ملكته ففى بحر الحب ترسو سفينتى فاخذتها معى لاغرقها فى عشق طلبته فاخذتها عواصف شوقى الى ملك كان او يكون فهو مانظرته ايتها الراقدة فى خبايا النفس كلما اشتقت الى محبوبى ذبتى معى فى انوار شلالاتى فيخلق النورس الابيض فى سماء عشقى مطلوق الجناحين لتمتطيه جناح فناء وجناح حضور .يفتت حرفك ويطفا اهاتى فياتينى على جداول اقدارى ويرتوى من عطش شوقى فتفنى الانا وتخلد فى عالم اسرارى .فسبحان من علمنى كيف اسبح فى بحور فتت فيها الانا وتبدلت بها احوالى .فيامحبوبى يامن قتلتها اسطر يااجمل مارايت عينى فعين قلبى سر فى حقيقتى خجلت كل الحروف وانحنت كل المفردات وركعت لك مدينتى .يامن وهبتنى الحياة دفئا ومحبه فلك انثر اشواقى وباقة عمرى تحت عرشك لاذوب فيك بكل وجدى اه حبيبى ياالله
